Friday, April 3, 2015

O`zni oqlash

Dardlarim zarblardan yorilib ketdi -
Oppoq tun poyiga to`kildi bir-bir.
So`ng qizil tong bilan qorilib ketdi,
Shabnamlar ko`rdilar, shabnamlar dilgir.

Men hamon o`shaman, jiddiy nigohim,
Hislarim isyonkor, yuzim xotirjam.
Hanuz yuvilmagan hech bir gunohim,
She`rim o`qimagan hech kim hali ham.

Bilasan - kun uxlab yozardim tunda,
Hozir ham o`shandek kunlarim tundir.
Mana, mana shabnam, shabnamdan so`ra!
Shabnamlar biladi, shabnamlar dilgir..

Sen nega o`zgarding? Sodda eding-ku,
Beg`ubor eding-ku, uyatchan, hurkak.
O`zim ko`zim bilan ko`rgan edim-ku
Termulsam qizargan yuzingni, beshak!

Nechun endi boqsam yanog`ing berang, 
Nechun uyatlardan qochmaydi ko`zing.
Shunday beparvosan, a men beohang
Ko`rsam chaqirmayman, ko`rmaysan o`zing.

Buril, qara! Hech bo`lmasa tikil ortimdan,
Qizar, behis! Buncha qalbing tosh qotgan.
Uyal, axir men sening o`sha aybingman -
Sen bilan panada o`pishib yotgan!

Qanday beg`ubor qiz yo`qotding, olam,
Endi soddalikning bir ko`zi so`qir.
Hech kim achinmadi, hattoki..men ham..
Shabnamlar achindi, shabnamlar dilgir.

Qip-qizil tong bilan qorishib yotgan
Yoshlar menikimas. Tunda yozdim she`r.
Yig`lamadim tunda, yo`q, yig`layotgan - 
Shabnamlar, yig`ladi shabnamlar dilgir..

2012.

Ўзни оқлаш

Дардларим зарблардан ёрилиб кетди -
Оппоқ тун пойига тўкилди бир-бир.
Сўнг қизил тонг билан қорилиб кетди,
Шабнамлар кўрдилар, шабнамлар дилгир.

Мен ҳамон ўшаман, жиддий нигоҳим,
Ҳисларим исёнкор, юзим хотиржам.
Ҳануз ювилмаган ҳеч бир гуноҳим,
Шеърим ўқимаган ҳеч ким ҳали ҳам.

Биласан - кун ухлаб ёзардим тунда,
Ҳозир ҳам ўшандек кунларим тундир.
Мана, мана шабнам, шабнамдан сўра!
Шабнамлар билади, шабнамлар дилгир..

Сен нега ўзгардинг? Содда эдинг-ку,
Беғубор эдинг-ку, уятчан, ҳуркак.
Ўзим кўзим билан кўрган эдим-ку
Термулсам қизарган юзингни, бешак!

Нечун энди боқсам яноғинг беранг, 
Нечун уятлардан қочмайди кўзинг.
Шундай бепарвосан, а мен беоҳанг
Кўрсам чақирмайман, кўрмайсан ўзинг.

Бурил, қара! Ҳеч бўлмаса тикил ортимдан,
Қизар, беҳис! Бунча қалбинг тош қотган.
Уял, ахир мен сенинг ўша айбингман -
Сен билан панада ўпишиб ётган!

Қандай беғубор қиз йўқотдинг, олам,
Энди соддаликнинг бир кўзи сўқир.
Ҳеч ким ачинмади, ҳаттоки..мен ҳам..
Шабнамлар ачинди, шабнамлар дилгир.

Қип-қизил тонг билан қоришиб ётган
Ёшлар меникимас. Тунда ёздим шеър.
Йиғламадим тунда, йўқ, йиғлаётган - 

Шабнамлар, йиғлади шабнамлар дилгир...

2012

No comments:

Post a Comment